Sekwensiyal na Sintesis

Op.4

Sekwensiyal na Sintesis

Ang Paaralang Saint Augustine School

Una:

Ang paaralang “Saint Augustine School of Tanza” o San Agustin ay natagpuan noong pebrero 14, 1969. Ito ay natagpuan ni Monsignor Francisco V. Domingo, na siya ring “Parish Priest” noong panahon na yon. Nung unang taon nito, mayroon lamang silang 44 na estudiyante at ang guro nila ay dalawa. Sa paglipas ng panahon unti-unti itong yumayabong hanggang makumpleto ito noong 1972, kasunod pa nito ang “Basketball court”.

Pangalawa:

                Ang pagtatagumpay ng paaralan sa bawat taon, ay nagging sanhi upang maging kabahagi ang SAS sa DeLa Salle. Sinimulan ito noong 1970, at itinayo sa kaliwang bahagi ng simbahan. Noong panahon na yon ay may maliit na silid-aralan. Sa petsa 1971 naman ay nagkaroon na ng gusali para sa mga “highschool” na itinayo naman sa likod ng simbahan. Ang kabuuhang kontraksyon ay natapos noong 1972.

Pangatlo:  

                Ang logo ng SAS ay ginawa at dinisenyo ni Norgin Molina, estudiyente noong 1988. Ang salita sa loob nito ay “Latin”.  SI POSSUNT CUR NON EGO, (If they can, why can’t I) ang ibig sabihin nito. Kilala din ito bilang kasabihan ni Saint Augustine of Hippo, at ng paaralan.  Ito ay nangangarap ng tapat na bayan ng Diyos. May tatlo itong aspeto na Virtus (virtues); Patria (country); at Scientia (knowledge). Ang bilog ay simbolo ng “pagkakaisa at ang ribbon sa ibaba ang suporta, kooperasyon ng mga adminitrasyon, faculty, estudiyante, magulang , at ang komunidad. Ang kabuuhan nito ay naghahangad na ihubog ang tao para sa magandang bansa at mas magandang mundo.

Cedrick John T. Vitto

OP#3 Kronolohikal

                                                        “Titser Annie”

             Nagumpisa ang buhay ni titser Annie sa  Mindoro Oryental sa dokomentadong paglalahad ng “I witness”. Mula sa paglalakad ng kilo-kilo metrong layo patungo sa Sityo Labo. Tinatawid ng Guro ang labinganim na ilog upang matulungan din ang mga mangyan na naninirahan sa magubat na bayan. Kadalasan nakakasabay niya ang mga estudyante patungo sa paaralan na inaabot ng mahigit sa isang oras, Nagtuturo ng klase sa matatanda ng libre. Nabanggit din ang buahy ng isang istudyanteng kapus sa buhay na si Dina malubha ang sakit ng kanyang ina at ang kanyang ama namay pumanaw na. Tumayo syang maggulang sa kanilang pamilya. Nagkakaroon sya ng pagliban ng klase upang magtrabaho sa para sa pamilaya, tatlong araw lang ang pinapasok nya sa isang linggo. Ito upang matulungan ang kaniyang ina sa pagbili ng gamot. Tumutulong din rito ang Guro sa pagbili ng gamot ng ina ng istudyante, samantala binigyan ng “promotion” ang Guro ililipat na siya ng ibang lugar upang magturo  at lilisanin na ang sityo Labo, ngunit napamahal na ang Guro sa mga mamayan roon at pinagpatuloy niya ang patuturo sa mga mangyan at ipinagpaliban ang pag alis .

ANGELO B. ARPON

OP#2 Deskriptibong Abstrak

“Ang Namamayaning Tunguhin at Estetika sa Panitikang Pambata ng Pilipinas”

        Sa kasalukuyan, Pinakamaunlad na anyo ng panitikang Filipino ang mga akdang pambata. May simplistikong paniniwalang maunlad ito dahil maraming bata sa bansa. Bawat taon maraming sanggol ang isinisilang na magiging potensyal na mambabasa ng mga aklat. Gnunpaman ,nanatiling problema sa lipunan ang kultura ng pagbabasa at ang makalikha ng henerasyon ng mga mambabasang akda ng Filipino. Dagdag pa , suliranin din ang makipagtagisan sa mga banyagang babasahin; ang pagdagsa ng mga segundamanong aklat at ng mga “remainder” , at ang mataas na presyo ng mga mainam at de-kalibreng aklat na lokal. Masasabi na ang pagunlad  ng lokal na aklat  ay higit panating pagyamanin. Dumarami na ang mga akalat , at estabilisado ang mga pamantayan sa pagsulat, pagguhit, at maging ang pagaaral at pagsusuri ng mga panitikan para sa bata. Layon ng  sanaysay na ito na makapaglatag ng mga mungkahi ng Filipino at makabagong estetika sa panitikang pambata, lalo pa’t ang anyong ito’y pamana ng kolonisasyon at edukasyong banyaga sa ating lipunan. Idagdag pa ang namamayaning suliranin ng komersyal na paglalatha na salik sa produsyon ng paulit-ulit , dekahon, at  mahinang uri ng muling pagsasalaysay at orihinal na pagkukwento.

ANGELO B.ARPON

                                                Kahalagahan ng sulatin

    

Ang pagsulat ay isang mahalagang proseso na kinakailangan ng mataas na antas ng kaalaman at abilidad. It ay kalimintan kapupulutang ng aral at kamalayan ng isang mambabasa. Mahalagang naihahayag ng manunulat ang kanyang ideya upang ang mambabasa ay hindi mawalan ng interes sa kanyang sulat. Nabibig din dapat ng pasin ng manunulat ang kahalagahan ng inilathang sulat. Ang isang mahalagang bahagi ng pagsulat ay ang mahikayat ng manunulat ang mambabasa at maipaalam ang damdamin nya mula sa nabasang sulat. Ang kahalagahan ng pagsulat ay naihahayad ng tao ang kaniyang sa loobin at damdamin upang ang nagawang pagsulat ay maging isang makabuluhang sulat na kapupulutan ng impormasyon at hindi manlibang lamang. Nabibilang ang pagsulat sa isang mataas na antas na pamantayan sa palilinang ng kakayahang umunawa at komunikasyon.






ANGELO B. ARPON